คุณอาจคิดว่ารอยยิ้มเป็นสัญญาณแห่งความสุขที่เป็นสากล แต่ผลการศึกษาใหม่ ๆ พบว่าวิธีที่ประเทศต่างๆทั่วโลกรับรู้การแสดงออกทางสีหน้าไม่ได้เป็นสีดำและสีขาวในการศึกษาคน 15 คนเชื้อสายจีนและ 15 คนผิวขาวอาศัยอยู่ ในกลาสโกว์ลอนดอนได้แสดงให้เห็นใบหน้าที่สร้างขึ้นโดยคอมพิวเตอร์ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อเสนอแนะการแสดงออก ผู้เข้าร่วมถูกขอให้ติดป้ายกำกับแต่ละหน้าว่ามีความสุขเศร้าใจตกใจน่าเกรงขามหรือโกรธ
น่าแปลกใจที่คำตอบก็แตกต่างกันออกไป ในขณะที่ผู้เข้าร่วมจีนมองไปที่ตาเพื่อถอดรหัสการแสดงออกชาว Western Caucasians มุ่งเน้นไปที่คิ้วและปาก ความแตกต่างในการตีความปรากฏขึ้นตลอดการแสดงออกทางสีหน้า แต่การรับรู้ความกลัวและรังเกียจโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความแตกต่างกันระหว่างสองกลุ่ม
"แจ็คและคณะ, 2009] แสดงให้เห็นว่ากลุ่มเอเชียตะวันออกไม่ตระหนักถึงการแสดงออกทางสีหน้าที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นสากล" นักวิจัยชั้นนำของ Rachael กล่าว E. Jack, PhD, จาก Institute of Neuroscience and Psychology จาก University of Glasgow ประเทศอังกฤษ
การทำความเข้าใจว่ากลุ่มวัฒนธรรมเข้าใจการแสดงออกที่แตกต่างกันอย่างไรจึงจะสามารถนำไปสู่การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในโลกยุคโลกาภิวัฒน์ได้
"การแสดงอารมณ์ในมนุษย์และสัตว์" (1898) - ซึ่งระบุว่าการแสดงออกทางสีหน้าเป็นเรื่องยากที่จะเป็นลักษณะวิวัฒนาการที่ได้รับการยอมรับจากทุกเผ่าพันธุ์, โดยไม่คำนึงถึงวัฒนธรรมหรือแหล่งกำเนิด
การวิจัยอื่น ๆ ในครั้งล่าสุด heralds หลักฐานเพิ่มเติมว่าการรับรู้การแสดงออกทางสีหน้าเป็นทักษะการเรียนรู้และไม่สัญชาตญาณ
ในการศึกษาอื่นที่มีผู้เข้าร่วมประชุมกำกับหน้าด้วยความสุขโกรธหรือเศร้านักวิจัยได้ทำการสำรวจประมาณ 80 คนในญี่ปุ่นและอเมริกันและรวมสี่คนไว้ในฉากหลังของภาพ
ในขณะที่ร้อยละ 70 ของชาวเอเชียตะวันออกกล่าวว่าคำตอบของพวกเขาได้รับอิทธิพลจากการแสดงออกของใบหน้าในฝูงชนพื้นหลังประมาณร้อยละเดียวกันของชาวตะวันตกกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้พิจารณากลุ่มในการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับแต่ละรูปแบบที่นักวิจัยหัวคาดคะเน สามารถเชื่อมต่อกับความสำคัญของตะวันตกของแต่ละบุคคลและการมุ่งเน้นตะวันออกไปสู่สังคมทั้งหมดเป็นหนึ่ง
COLUMN: พลังแห่งรอยยิ้มโดย Art Markman, Ph.D.
Takahiko Masuda, ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาของ University of Alberta กล่าวว่า "คนที่ยกมาในอเมริกาเหนือมักจะพบว่ามันง่ายที่จะแยกคนออกจากสภาพแวดล้อมของพวกเขา" "ชาวเอเชียตะวันออกดูเหมือนจะมีรูปแบบองค์ความรู้แบบองค์รวมมากขึ้นในการรับรู้คนในแง่ของความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ "
ชาวญี่ปุ่นยังมีวลีทั่วไปสำหรับการรับรู้ประเภทนี้ว่า "kuuki wo yomu" ซึ่งแปลว่า "การอ่านอากาศ" ในคำอื่น ๆ คุณต้องวัดว่าสภาพแวดล้อมแบบเต็มกำลังมีอิทธิพลต่อสถานการณ์ใดเป็นพิเศษก่อนที่คุณจะสรุปได้ .
การรับรู้ความแตกต่างของการแสดงออกทางสีหน้าแม้กระทั่งช่วงอายุไร้สาย แต่การศึกษาอื่น ๆ ที่นำโดยมาซึดะเผยให้เห็นอารมณ์ที่ใช้ในอีเมล texting และการแชทยังแตกต่างกันระหว่างประเทศในตะวันออกและตะวันตกด้วย ของดวงตาในขณะที่ชาวอเมริกันเปลี่ยนทิศทางของปาก ตัวอย่างเช่น (^_^) และ (; _;) แสดงถึงความสุขและความเศร้าของคนญี่ปุ่นในขณะที่
