หากคุณเคยไปเรียนโยคะคุณอาจได้รับคำถามเกี่ยวกับล้านครั้งเพื่อกำหนดความตั้งใจเรียน ผมจำได้ว่าอ่านหนังสือ Yoga Journal ฉบับ ยาวนานของนิตยสาร 2012 ซึ่งเราควรพิจารณาทำในสิ่งเดียวกันกับที่เราตื่นขึ้นมาทุกเช้าและตั้งเป้าหมายไว้ว่าวันข้างหน้า ฉันตัดสินใจว่าเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมและจากนั้นก็ลืมเกี่ยวกับเรื่องนี้เสียทันที กลับมาอยู่ในชั้นเรียนโยคะฉันได้รับการขอร้องให้ตั้งเจตนารมณ์อีกครั้งและเห็นความสำเร็จทางด้านอารมณ์และร่างกายที่มากจนแทบจะไม่ได้คิดที่จะนำการปฏิบัติดังกล่าวเข้ามาในชีวิตของฉันออกจากเสื่อ
มันไม่ใช่จนกระทั่งหลายปีต่อมาขณะที่ฉันกำลังหวีอินเทอร์เน็ตเพื่อหาคำแนะนำในการใช้ประโยชน์สูงสุดจากเวลาของฉัน (กฎข้อที่ 1 ของการจัดการเวลา: อย่าเสียเวลา "การจัดการเวลา" ครึ่งวันของ Googling) ว่าความตั้งใจทำงานด้วยวิธีของพวกเขากลับ เข้ามาในชีวิตฉัน ฉันสะดุดลงบนนิสัยการทำตามคำแนะนำของ Zen Habits บล็อกเกอร์ของ Leo Babauta ที่มาจากภูมิปัญญาของวิธีการจัดการเวลาที่เป็นที่นิยมมากขึ้นกว่านี้ คู่มือนี้สอนให้ผู้อ่านเลือกรายการสั้น ๆ เกี่ยวกับงานที่ยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดสำหรับสัปดาห์และตั้งชื่อ Big Rocks ความคิดคือการให้งานเหล่านี้มีความสำคัญสูงสุดและจะทำสิ่งเหล่านี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และเสียค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เมื่อ Big Rocks อยู่ในสถานที่ความคิดที่แนะนำเศษเล็กเศษน้อยของกรวด (aka ทั้งหมด busywork ที่จำเป็นในชีวิต แต่ไม่ได้ย้ายเรามากไปข้างหน้า) จะตกอยู่ในสถานที่รอบตัวพวกเขา; ในขณะที่เมื่อเราปล่อยให้กรวดนำทางจะเติมเต็มทุกพื้นที่และเวลาของเราออกจากห้องพักสำหรับ Big Rocks ที่จะไม่ได้เข้าสู่ชีวิตของเรา (นั่นคือเพื่อนคือสิ่งที่คุณพบว่าตัวเองใช้เวลาตลอดทั้งวันไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากการดับเพลิงการตอบอีเมลและไม่ต้องหาเวลาสัมผัสแม้แต่โครงการระยะยาวที่แท้จริงของคุณ) แนวความคิดนี้ทำให้เกิดการเตือนความจำของชั้นเรียนโยคะ เมื่อฉันตั้งเจตจำนงในชั้นเรียนของฉันฉันมองว่าเป็นการมุ่งมั่นที่จะให้ความสำคัญกับแนวคิดดังกล่าวเหนือความรู้สึกหรือความรู้สึกอื่น ๆ ที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตามหากฉันพยายามจะสร้างท่าทางใหม่สามฉากพร้อมกันในชั้นเรียนที่ยาวนานหนึ่งชั่วโมงฉันก็พบว่าตัวเองหฤโหดในการพยายามทำงานหลายที่และไม่ค่อยมีความคืบหน้าในการแสดง
ไม่นานหลังจากบทเรียนใน Big Rocks ชีวิตก็ยากลำบาก สมาชิกในครอบครัวที่ใกล้ชิดเสียชีวิตฉันยากจนและฉันก็อยู่ในช่วงสุดยอดความสนุกและการเหยียบย่ำอย่างกว้างขวางในการเลือกสิ่งที่ฉันสงสัยว่าเป็นชีวิตของฉันและถามผ้าแห่งความจริงของฉัน มันเป็นเรื่องยากที่จะคิดอย่างตรงไปตรงมาและทั้งหมดที่ฉันต้องการทำก็คือการขันลูกบอลไว้สักสองสามเดือนจนกระทั่งทุกอย่างง่ายขึ้น ชีวิตกำลังก้าวไปข้างหน้าไม่ว่าฉันจะชอบหรือไม่และฉันก็ต้องหาวิธีที่จะรักษาตัวให้มีสมาธิและทำงานได้มากที่สุดจนกว่าชีวิตส่วนตัวของฉันจะมึนงง
